Sunday, December 7, 2014

Top Ten Best Dressed Women of India

In my best dressed list, I have included women who belong to different age groups.  One common thing about the older women in the list is that they have each figured out what look suits them the best and they choose the clothes and the accessories that they are comfortable with to enhance that look.  Maybe it comes from being comfortable in their own skin. (All photos are from Google images)

                                                                 Best Dressed

                                                                             No 10
                                                                         
                                                                     Poonam Sinha


                                                   

Sonakshi didn't make it to the list but her mom did. Very few women wear fresh flowers in their hair these days and manage to make them look glamorous - she does. The bindi maybe too big but she has a style very much her own.
                                                                       
                                                                           No  9                                                                    

                                                                    Dolly Thakore

                                                  
                                                                             
From a news anchor on Doordarshan in the eighties to now,  Dolly has transitioned well.  She is always impeccably dressed - whether wearing a saree or something else.

                                                                     
                                                                        No. 8
                         
                                                                    Kokilaben

                                                  

Her daughter-in-laws didn't make it to my best dressed list, but she did. Arguably the first mom of Indian industry, she is always very color coordinated. With a handbag that matches her saree and just the right amount of jewelry- diamonds or pearls- that reflect the same color, she has figured out a look that works for her.
                                                                                                         
                                                                      No  7                                                    
 
                                                                   Lara Dutta

                                         

Since getting married, Lara's style has become more elegant. Whether she is wearing Indian clothes or western, I feel she bears in mind her new status and dresses accordingly.
                                                                             
                                                                      No 6                                                                    

                                                                Madhoo Shah

                                     
                                                

I like the way she dresses. She tries to wear different things - not always successfully - but in the end manages to look good. 

                                                                         No 5
                                                                    
                                                                   Sonia Gandhi

                                            


I admire the way Sonia Gandhi has made saree her own. But of course she had a great role model in her mother -in-law who was one of the first women to show India how to wear cottons well.

                                                                        No 4

                                                                  Simi Garewal

                                                   
                                                                                                    

She does a good blend of eastern and western fashion and always dresses very age appropriate.

                                                                       No.  3

                                                                  Sonam Kapur

                                          

Her fashion sense is very youthful - just right for her age. I have not seen any photos of her where she is not dressed tastefully.

                                                                                 No. 2
     
                                                                       Karishma Kapur

                                                   

Very few Indian women know how to wear both Indian and western fashions well. Karishma does. She does a very good mix of both.                
                                                                       
                                                                            No. 1

                                                                   Chanda Kochchar

                                           
   
When it comes to effortless style no one, in my view,  comes close to Chanda Kochchar. Perhaps it is her job and title -  CEO of a major financial organization, that add glamour to her understated elegance but she always looks classy - with just the right amount of diamonds - never gold.  Plus she knows how to wear colors well. I can't say enough about her style. She was the inspiration for this list.


Email us: yesheeandmommy@gmail.com
This post has been made possible by images from google. 

Saturday, December 6, 2014

Top Ten Worst and Best Dressed Women of India

What right do I have to comment on anybody's style? None, really. But I have always enjoyed reading Mr Blackwell's lists of top ten best and worst dressed people. And I did not come across any such list featuring Indian women, so I thought I should come up with one.

There are so many online photo-galleries now, with pictures of celebrities and non- celebrities attending diwali, birthday and eid bashes to chautha ceremonies and prayer meetings, that it is easy to see who is wearing what and where. Mostly they are the usual suspects  -same people who move from event to event,  so it is easy to figure out a pattern in the way they dress.

For my worst dressed list I have included women who I think pay attention to what they wear and how they look but somehow get it wrong, mostly by overdoing it.

I always wish that all my posts should be bi-lingual - in english and in marathi. It doesn't happen. But I have tried to do it here, whenever possible. (All photos are from Google images)

                                          Worst Dressed
                                                             
                                                                          No. 10
           
                                                                   Aishwarya Rai              
   
                                                            

Why does she wear those anarkalis? With yards of fabric flowing below the waist they belong nowhere else but on the silver screen. Why have Indian designers taken them out of Umrao Jan and Pakeeza and brought them out on the streets and why have Indian women embraced them, I am not sure.

ऐश्वर्याचं जेंव्हा नविनच लग्न झालं होतं तेंव्हा हरिवंश राय बच्चन यांच्या जन्म शताब्दी निमित्त लिंकन सेंटर मध्ये झालेल्या एका कार्यक्रमाला ती नवरा आणि सासऱ्यांच्या बरोबर आली होती.  तेंव्हा तीनं  भडक गुलबक्षी रंगाचा चमकता अनारकली घातला होता. भडक गुलबक्षी रंगाचा चमकता अनारकली न्यूयॉर्कमध्ये घालू नये. तो कुठेच घालू नये. तो उमराव जान  आणि पाकीझानी सिनेमाच्या पडद्यावरच घालावा.

                                                                              No 9

                                                                        Vidya Balan

       
                                                        

Some people may find her well -dressed,  I don't. With her 60's style long sleeved blouse she appears to be trying to cover up her arms more than making a fashion statement.

मीना कुमारी स्टाईल लांब बाह्यांची पोलकी घातलेले विद्या बालनचे इतके फोटो नेट वर आहेत कि असं वाटत ती त्या लांब बह्यांमध्ये अडकुन पडलीय.
                                                                             No. 8

                                                                             Rekha
   
                                                                         

Always shining and shimmering with tons of heavy gold jewelry, loud eye make up, and golden hued sarees - need I say anything more about her style.

रेखाच्या सोनेरी स्टाईल बद्दल कमीच बोललेलं बरं.
                                                                         
                                                                           No. 7
                                                                   
                                                                     Supriya Sule
                                       
                                               

चुरगळलेली कॉटनची साडी आणि दोऱ्यात ओवलेलं मंगळसूत्र - पण कशासाठी?
Many women have shown that cotton sarees can be worn beautifully- for example: Indira Gandhi, Sonia Gandhi, Jaya Jetley and many others.  Supriya Sule is not one of them. Maharashtra needs and deserves better dressed women politicians, I think.

                                                                     No. 6

                                                                       Madhuri Dixit

It is unfortunate that in spite of being in the show business for a long time and living abroad for many years, Madhuri has not been able to develop a unique style of her own .

स्मिता पाटीलला स्वतःची विशिष्ट स्टाईल होती. माधुरीला नाही. 

                                                                             No. 5                                                                        

                                                                        Gauri khan

In spite of being a star -wife and probably having access to the best shopping places in the world, her style seems to be stuck in clothes that are either too short or too tight or too low cut.       

                                                       
                                                                            No. 4

                                                                  Malaika Arora Khan

Like  Gauri khan, Malaika Khan wears clothes that are always more revealing than necessary.
                                                      
                                                                             No. 3
                                                                     
                                                                         Shobha De
                                                                         
                                                      

After commenting on other people's style for years, Shobha De hasn't been able to come up with a decent style of her own either. I have seen her photos at parties and events where she is dressed in some odd outfits in neon colors and wearing chunky mismatched costume jewelry.

                                                                          No. 2
                 
                                                                  Poonam Dhillon

There are a lot of photos of this yesteryear actress on line - mostly badly dressed.

                                                                           No 1
                                                                   
                                                                    Kiran Juneja

She looked cute in Buniyad.  Now she is an example of what not to wear.

Next Post : The Best Dressed List.

Email us: yesheeandmommy@gmail.com

Saturday, November 29, 2014

It's the most wonderful time of the year...

                             
        Top ten things I love about Christmas in New York

No.10 

Eggnog

            

To me it tastes like Indian basundi - rich and creamy - with eggs. Unfortunately, you can drink it only so much. It's heavy!                                                                          


 No. 9
Pumpkin pie

      

Of all the pies, this is my favorite! Maybe because it is seasonal. You don't get it after winter. I like the smooth velvety texture of the pumpkin filling over apple pie, any berry pie, pecan or key lime pie.

                                                           
No.8
Pumpkins


Pumpkins are harbinger of winter. When they start arriving in the market in October, before Halloween, I know winter is not far behind. With their plump round shape, they look as cute as chubby babies. And that bright orange color adds so much life to the otherwise gray- brown wintry landscape.

             
 No.7
Roasted chestnuts from the carts on Fifth Avenue



This is my ritual- when I go to Fifth avenue to see the Rockefeller Center Christmas tree or the window displays at Bergdorf and Saks or just for a walk, I always buy a small bag of roasted chestnuts from the pretzel carts. It's so much fun to shell and eat the warm chestnuts while walking through the hordes of shoppers.

       
 No. 6
Christmas Music on radio      

 https://www.youtube.com/watch?v=ihW56Xa3
A week before Thanksgiving radio stations start playing Christmas music all day long. There are so many beautiful Christmas songs by Bing Crosby, Andy Williams and others and I like them all. But my Chirstmas season would be incomplete if I didn't hear Jose Faliciano's Feliz Navidad .


 No.5
Weary shoppers on cold wintry nights



When it gets dark at 4 pm, it feels good to have the stores stay open late into the night. And since I don't have to do any gift- giving, I can just enjoy watching other people lug their heavy shopping bags.      

   
   No. 4
Department store window displays
                                
     
Mumbai and Pune have their own version of displays during Ganapati Festival. Unfortunately, I am never there, around that time of the year, to see those. But I make sure to check out all the window displays on Fifth avenue during the holidays.         

     
 No.3:
      Skaters at the Rockefeller Center skating rink and at the Wollman rink in Central Park



Coming from a tropical country, I don't get the joy of skating on ice in freezing temperatures; but it is fun to watch!


     No.2
    Rockefeller Center Christmas tree

       
This year the tree is a 85 foot tall Norway Spruce from Hemlock Township, Pennsylvania. 45,000 lights will be used to decorate it.
                                                       
    No. 1
And the number one thing I love about Christmas in New York:

Christmas trees for sale on city sidewalks
          

  Most of them come from Canada. Through bitter cold, winds, snow, and sleet the sellers stand by their trees wrapping and primping them for the buyers to take home. And that's the best sight in NYC this time of the year.

It's the happiest season of all!

I have tried to make this post visually appealing by adding some images from google. In most cases if you click on the photo it will take you to the original web site.
yesheeandmommy@gmail.com

Photos of Fall


Central Park looks so beautiful in fall! Not that it looks bad in other seasons. In summer it's all green. The trees are laden with green leaves and the grass is green too; it looks rather monochromatic but quite nice. In summer you really can't see anything beyond where you are in the park. You are surrounded by thick, dense vegetation and it is peaceful and tranquil. But as the trees begin to shed leaves, the park opens up. All the hidden treasures - the fountains, ponds, bridges and walkways that you couldn't see before because of all the greenery, come into view. And the changing colors of the leaves make the park look very lively. 






If I am not mistaken, there is a shot of this fountain in one of the Karan Johar movies.




                               


New York city has so many beautiful parks. Just the Upper West Side has three big ones - Riverside Park, Morningside Park (below) and Central Park that is shared by the east and the west side of Manhattan.    


                                         




Helicopter flying over the cathedral of Sanint John

Email us: yesheeandmommy@gmail.com



Friday, October 31, 2014

उ आणि इ (बोला!)

अमेरिकन प्रसार माध्यमांमध्ये फार घबराट पसरली आहे. आफ्रिकेतून एक रोग इथे घुसू पहातोय. त्याला थोपवण्यासाठी कसुन प्रयत्न करण्यात येत आहेत. आफ्रिकेतून परत आलेला, त्या रोगाची लागण झालेला एखादा रुग्ण आढळला तर त्याला/ तिला तात्काळ हॉस्पीटलच्या खास एकांतवास कक्षात पाठवलं जात. त्यांना एकांतवासात घेऊन जाणारे वैद्यकीय कर्मचारी अंतराळविरांसारखे सगळं अंग झाकणारे संरक्षणात्मक कपडे घालूनच त्या रुग्णांच्या जवळपास जातात. तो रोग देशात पसरू नये ह्यासाठी सर्वतोपरीने दक्षता घेतली जात आहे. त्याची लस अजून उपलब्ध नाही. पण ती विकसीत करण्यात येत आहे अशी बातमी आहे.

काही दिवसांपूर्वी एका शाळेच्या प्रिन्सिपलनी सर्व पालकांना ईमेल पाठवली. शाळेतील काही मुलांच्या आयांनी प्रिन्सिपलना कळवलं की त्यांना त्यांच्या मुलांच्या केसात उवा सापडल्यात. प्रिन्सिपल ईमेल मध्ये म्हणाले कि सध्या शाळेचं वेळापत्रक फार फ़ुल्ल आहे . आम्ही काही बाहेरून विशेषज्ञ आणून सगळ्या मुलांचे केस तपासु शकत नाही. तेंव्हा सर्व पालकांनी आपापल्या पाल्यांची डोकी तपासावीत (आणि बरोबर स्वतःचीही?) आणि उवा आढळल्यास तात्काळ उपाययोजना करावी. जर उपाययोजनांन संबधीत काही प्रश्न असतील किंवा मदत हवी असेल तर शाळेच्या नर्सशी संपर्क साधावा.

मुलाच्या प्राथमिक शाळेत वर्षातुन दोनदा, मोठ्या सुट्टी नंतर मुलं शाळेत परत आली कि लाईस चेकर्स येऊन सगळ्या मुलांचे केस तपासत असत. उवा आढळल्यास नर्स पलकांना फोन करीत असे.

एकदा आम्ही भारतात सुट्टी घालवून परत आल्यावर तपासणी नंतर शाळेच्या नर्सचा मला फोन आला. मी तिला भेटायला गेले. वाटलं तिला जरा समजावून सांगावं की उवा फारशा हानिकारक नसतात. त्यांच्या पासुन मुलांना इजा पोहचत नाही.  उत्साहानं तिला म्हंटल, "भारतात हे कॉमन आहे. सगळ्या शाळकरी मुलींच्या केसात कधी ना कधीतरी उवा होतातच. त्याच्या एखादया बहिणीकडुन त्याला हि भेट मिळाली असावी".

ती मोठी चूक झाली. नर्सच्या चेहऱ्यावर - फारच गलिच्छ लोक दिसतायत- अशा तऱ्हेचा भाव दिसला. धडपडत स्पष्टीकरण दयायचा प्रयत्न केला  - उष्ण प्रदेश आहे... घाम फार येतो…मुलींचे केस लांब असतात… तेल लावायची पद्धत आहे … वगैरे. काही फरक पडला नाही.

"उपाययोजना करावी लागेल… पुढच्या आठवड्यात पुन्हा तपासणी होईल… उ आढळली तर ती नाहीशी होईपर्यंत शाळेत येता येणार नाही". उवांच्या बाबतीत परिचारिकेची वृत्ती फारच संकुचित वाटली. उगिच शाळा बुडायला नको म्हणून मी शाळेनी आणलेल्या लाईस चेकर्सचा सल्ला घेतला. त्यांनी मला उवां विषयी काही माहिती पत्रकं दिली, शाम्पू / कंडीशनर सारखं काहीतरी लावायला दिलं आणि त्यांच्या पावती बरोबर (आभार प्रदर्शनार्थ?) उच्या चित्राची एक छान किचेन भेट म्हणून दिली. त्यांनी दिलेल्या खास उवांच्या शाम्पूच्या मुळाशी बडीशेप आहे कि काय अशी शंका यावी इतपत त्याचं बडीशेपेच्या वासाशी साधर्म्य होतं.





आजकाल कुठल्याही आजराची लस टोचणे फार प्रचलित झालय. पोलिओ, मेननजायटीस सारख्या गंभीर आजाराच्या लशींची गोष्ट वेगळी, पण आपल्याकडे ज्यांना बालपणात होणारे सर्वसामान्य आजार असं पूर्वी मानलं जायचं त्या गालगुंड, कांजिण्यांसाठीही मुलांना शाळा- प्रवेशाच्या आधी लस टोचायला लावतात. कम्पलसरी! लस नाही टोचली तर शाळा नाही.

मुलं वयात यायला लागल्यावर ती लवकरच शरीरसंबंध सुरु करतील असं गृहीत धरून त्यातुन जे रोग पसरण्याची शक्यता असते ते पसरू नयेत म्हणून मुलांना ती माध्यमिक शाळेत असतानाच एक नवीन लस टोचायला सुरुवात करावी असा मुलांचे डॉक्टर आजकाल आग्रह करतात. अजुन ती कम्पल्सरी नाही म्हणतात. पण हि लस टोचा, ती लस टोचा हे डॉक्टरांच्याकडून ऐकल कि संभ्रम वाढतो.

हिंवाळा तोंडावर आला कि फ्लू शॉट्सच्या जाहिराती सगळीकडे झळकायला लागतात. मुलांनी आणि वयस्करांनी ते टोचून घेणं चांगल असा भरपूर प्रचार केला जातो. औषधांच्या दुकानातही फ्लू शॉट्स घ्यायची सोय करतात. म्हणजे शाम्पू आणायला जाल तेंव्हाच फ्लूची लसही टोचून घेता येते. त्यातच स्वाईन फ्लू आला कि म्हणतात नेहमीच्या फ्लू बरोबर ह्या नवीन फ्लूची लसही टोचून घ्या. लशी तरी सारख्या किती टोचत बसायच्या? काळजी वाटते! उद्या म्हणतील शाम्पू घ्यायला आलाच आहात, तर जाता जाता हि उवांची लसही घ्या टोचुन म्हणजे उवांपासुन तुमच कायमच संरक्षण होईल.

Email us: yesheeandmommy@gmail.com


      

Wednesday, October 22, 2014

व्हेज x नॉन व्हेज

ठाण्याला रहात असताना आमच्या शेजारी एक शाकाहारी एकत्र कुटुंब रहायचं. खूप प्रेमळ माणसं. आमचा त्यांचा खूप घरोबा. शेजाऱ्यांच्या आडीअडचणीला ते नेहमी मदतीला धावून येत. अपार्टमेंट संस्कृती असली तरी आमच्या मजल्यावर सगळ्यांची दारं दिवसा उघडीच असायची. फक्त रात्री बंद व्हायची. माझ्या आईला लहान मुलांची फार आवड. शेजारची लहान मुलगी सतत तिच्याकडे असायची. पुढे ते दोन भाऊ वेगवेगळ्या ठिकाणी रहायला गेले तरी जाणं -येणं कायम राहिलं.

पण त्या कुटुंबातील स्त्रिया आमच्याकडे पाणीही पीत नसत. आम्ही दादरला रहायला गेल्यावर दिवसभरासाठी म्हणून कधी घरी आल्या तरी उपास आहे म्हणून सांगत आणि काही ख्यायच -प्यायचं नाकारत. सुरुवातीला माझ्या ते लक्षात आलं नाही. वाटायचं खरच उपास असेल. पण असं बरेचदा घडल्यावर माझी ट्यूब पेटली. आईला त्यात काही विशेष वाटत नसे. पण मला ते खटकायला लागलं. माणसांच्या भावनांपेक्षा त्या त्यांच्या सोवळ्याला जास्त महत्व देतात असं वाटायला लागलं. मग मी हि त्यांच्या घरी खाणं बंद केलं.

मला वाटत ओबामांनीही तसच करावं. कधी गेलेच दिल्लीला आणि पंतप्रधानांच्या घरी बोलवलं जेवायला तर सरळ माझा उपास आहे म्हणून सांगायच आणि बरोबर आणलेलं आपलं उकळलेलं पाणी नाहीतर वाईन पीत बसायचं.

काही शाकाहारी लोक तर कमालच करतात. बाहेरचा पिझ्झा खातात पण मांसाहारी लोकांच्या घरातलं पाणी त्यांना चालत नाही. जणू काही पिझ्झा विकणारे सॉसेज आणि पेप्परोनी पिझ्झा वेगळ्या अव्हन मध्ये भाजतात आणि ह्यांच्या चीज पिझ्झासाठी वेगळी अव्हन वापरतात…एनी वे.

आजकाल बरीच मंडळी आरोग्यासाठी स्वखुशीन शाकाहारी होतेय. अमेरिकन रेस्तोरांत्स मध्येही व्हेज ऑप्शन्स असतात. पण प्रामाणिकपणे सांगायचं तर मला काही शाकाहारी लोकांच्याबरोबर बाहेर जेवायला जायला आवडत नाही. फार बाऊ करतात काही लोकं त्यांच्या शाकाहाराचा - ह्या सॉस मध्ये मीट आहे का? त्यात अंड्याचा अंश आहे का? असं वेटरला विचारत नुसता कीस काढत बसतात - बरोबरची कंपनी किंवा जेवण एन्जॉय करणं राहिलं बाजूला. बोअर होतं!

जे पुढ्यात येईल ते चूपचाप खायचं अशी माझ्या वडिलांची शिकवण होती. प्रवासाला जाताना काहीहि  बांधून बरोबर घ्यायचं नाही. जे वाटेत मिळेल ते चालवून घायचं हा नियम होता. त्यामुळेच कदाचित खाण्यापिण्याच्या बाबतीतलि एवढी चिकित्सा मला मानवत नसावी.

माझ्या इथल्या काही मैत्रिणींकडे बघितल्यावर मला वाटायला लागलय कि त्यांचा शाकाहाराचा अट्टाहास हा कुठेतरी स्वतःला असर्ट करायचा प्रकार तर नसावा. जसं एखाद्या मुस्लिम कुटुंबात आई -आज्जी कोणीच बुरखा घालत नाहीत पण एखादी कॉलेज तरुणी अचानक बुरखा घालायला लागते. माझ्या एका मैत्रीणीचं थोडसं तसच आहे.

तिच्या सासूला, आईला मुंबईत, घरात नॉनव्हेज आणलेलं चालत. त्या स्वतः बनवत नाहीत पण बाहेरून आणून घरातल्यांनी खाल्ल तर त्यांची हरकत नसते. पण हि माझी मैत्रीण न्यूयॉर्कमध्ये नवऱ्याला घरातही काही आणू देत नाही आणि बाहेर जेवायला गेल्यावर तिच्या प्लेटला नॉनव्हेजचा चुकून नुसता स्पर्श झाला तरी प्लेट बदलायला लावते.

एकदा आम्ही रेस्तोरांत जेवत होतो. तीचा मोठा मुलगा आणि नवरा मासळीवर ताव मारत होते. मुलगा तर मासे इतक्या आवडीनं खातो जणू मागच्या जन्मी कोळी असावा. ती कसली तरी भाजी प्लेट मध्ये घेऊन धाकट्या मुलाला अंगावर पाजत बसली होती. त्याला पाजत पाजता मला म्हणाली, "ह्याला मी स्ट्रिक्ट व्हेजिटेरियन करणार आहे".

मी सध्या माझा मूळचा स्पष्टवक्तेपणा कमी करायच्या प्रयत्नात आहे म्हणून सौम्यपणे तिला म्हंटल, "तो खूप लहान आहे. मोठा झाला कि ठरवेल काय खायचं, काय नाही खायचं ते".

माझ्या मैत्रिणी मला असलं काहीतरी का ऐकवतात ते समजत नाही. मागे एकदा एक गुजराथी मैत्रीण मला म्हणाली होती, "मी माझ्या मुलीला पक्की गुज्जू करणार आहे". तिचा नवरा महाराष्ट्रीयन आहे. मुलांना कुठली भारतीय भाषा शिकवायची ह्यावरून मला वाटत नवरा -बायकोत मतभेद असावेत. तर ती मला म्हणते, "मला मराठी गाणी ऐकायला आवडतात. पण बोललेली मराठी ऐकायला आवडत नाही. म्हणून मी मुलीला पक्की गुज्जू करणार. मुलगा मराठी झाला तरी चालेल".

त्यावेळी माझी स्पष्टवक्तेपणा निर्मुलन मोहिम सुरु झाली नव्हती म्हणून मी उगिचच माझं मतप्रदर्शन करत तिला म्हंटल, "मुलींचा ओढा वडिलांकडे जास्त असतो. तू जितकी तिला गुज्जू करायला बघशील तितकी ती मुद्दाम तुला चिडवायला मराठी होत जाईल. त्यापेक्षा तू मुलावर लक्ष केंद्रित कर. त्याला गुज्जू करणं बहुतेक तुला सोप्प पडेल".

त्यादिवशी रेस्तोरांत जर पूर्वीची मी असते तर मुलाला शाकाहारी करायला निघालेल्या मैत्रिणीला मनातलं सरळ सांगून टाकलं असतं - ' तू जर म्हणाली असतीस ना कि मी ह्याला मायकेल फेल्प्स सारखा स्विमर करणार किंवा रॉजर फेडरर सारखा टेनिस प्लेअर करणार तर मला तुझा हेवा वाटला असता. पण मुलाला शाकाहारी बनवायच हेच जर तुझं ध्येय असेल तर गुड लक. कर त्याला किती शाकाहारी करतेस ते'.







Sunday, September 14, 2014

नखरंग

त्यादिवशी मी खाली मान घालून रस्त्यानी चालले होते तेंव्हा अर्थातच मान खाली घालून चालताना जे दिसत ते मला दिसलं; म्हणून मी चालता- चालता अनौपचारिक पहाणी केली. त्यातून निष्कर्ष असा निघाला कि रस्त्यावरून चाललेल्या दर दहा बायकांच्यामध्ये एखाद -दुसरी स्त्रीच पायाची नखं न रंगवता घराबाहेर पडलेली असावी. म्हणजे आमच्या अप्पर वेस्ट साईडमध्ये किमान ७०-८० टक्के स्त्रिया (खरंच? एवढ्या?) सलॉन मध्ये जाऊन नखं रंगवून घेतात असं दिसतय.

पावला- पावलावर (!)  नेल सलॉन असूनही ती सतत भरलेली का असतात हे कोडं मला त्यादिवशी उलगडलं. नखं रंगवण हा इथे पर्सनल ग्रुमिंगचा इतका अविभाज्य भाग झालय हे तोपर्यंत माझ्या लक्षात आलं नव्हतं. जसं आपण केस विंचरल्या शिवाय, दात घासल्या शिवाय घराबाहेर पडणार नाही तसं काही बायका नखं रंगवल्या शिवाय घराबाहेर पडण अनुचित समजत असाव्यात.







पूर्वी आपल्याकडे तळपाय हा शरीराचा सर्वात दुर्लक्षिलेला अवयव असायचा - म्हणजे वर -वर पहाता तरी. जे पुरुष बूट - मोजे घालून कामावर जायचे त्यांच्या तळपायांची स्थिती जरा बरी असेल पण बऱ्याच महिलांचे तळपाय बारा महिने धुळिनी काळवंडलेले, सुकलेले, मोठ्ठ्या भेगा पडलेले असायचे. स्वतःकडे दुर्लक्ष हे एकमेव कारण त्यामागे असावं. मग नखं रंगवण तर दूरंच राहिलं. लहानपणी केलेलं एक इंटरेस्टिंग निरीक्षण मला आठवतं  - कामवाल्या बायकांचे तळपाय त्या ज्यांच्या घरी कामं करायच्या त्या बायकांपेक्षा स्वच्छ असायचे. घरोघरीची धुणी धुताना त्यांच रोज साबणाच्या पाण्यात पेडीक्युअर होत असावं. ज्या गोष्टीसाठी मला आंघोळीतली एक-दोन मिनिटं आठवणीन बाजूला ठेवावी लागतात ते तिला अनायसे साध्य होतं म्हणून आमच्या कामाच्या बाईचा मला तेंव्हा हेवा वाटायचा.

नखं रंगवलेली स्वच्छ पावलं दिसतात छान हे कोणीही मान्य करील. त्यादिवशीच्या माझ्या पहाणीत असही दिसुन आलं कि बहुतेक स्त्रियांच्या नखांवर लाल चुट्टुक रंगाचं पॉलीश होतं. क्वचितच एखादीच निळसर - जो सध्या तरुणींमध्ये लोकप्रिय नख-रंग दिसतोय. सगळीच्या सगळी पावलं नाजूक सुंदर चप्पलांनी सजलेली होती. चप्पल हा ही आता दागिनाच झालाय जणू. सोनेरी- चंदेरी -खड्यांनी मढलेल्या-विविध प्रकारचे गोंडे लावलेल्या कित्ती सुंदर डिझाईनच्या असतात!
                       



हा महिना संपत आला कि थंडी जशी वाढत जाईल तशी मोकळ्या हवेत फिरणारी सगळी पावलं हळूहळू काळ्या, ब्राऊन बुटात बंदिस्त होतं जातील. पण म्हणून ती सलॉनकडे वळायचं विसरतील असं नाही. पेडीक्युअर नाही तरी मेनिक्युअर साठी तरी त्यांना जावच लागेल.

मेनिक्युअरशी माझं फारसं सख्य नाही. माझ्या देशी स्वयंपाकघरातल्या सततच्या हात धुण्यात नखरंगाचा दुसऱ्या दिवशी कपचा उडतो. आणि त्यावर हळदीचे सुंदर पिवळे डागही पडतात ते वेगळच.  ग्लव्ज घालून स्वयंपाक कर -
नखं रंगवणाऱ्या चीनी मुली सल्ला देतात. पण रबरी हातानी कांदा चिरायची, कणिक मळायची सवय अजून लावून घ्यायचीय.

शिवाय, बुटांनी पावलं झाकली गेली म्हणून काय झालं? थंडीत चालून कुडकुडल्यावर थोडावेळ उबदार गुबगुबीत खुर्चीत जाऊन बसायला, कोणाकडून तरी कोमट पाण्यानी धुवून, चोळून, सुवासिक क्रीमनी थोडं आंजारून -गोंजारून घ्यायला कुठल्या पावलांना आवडणार नाही?                                                                          






  


  

Thursday, March 13, 2014

७ नंबर

http://www.nytimes.com/2014/05/30/nyregion/trouble-with-diagonal-elevator-held-up-no-7-subway-expansion.html?module=Search&mabReward=relbias%3Ar%2C%5B%22RI%3A9%22%2C%22RI%3A15%22%5D&_r=0


. 42ND ST.

An Elevator With an Inclination

The diagonal elevators that are to take riders the last 81 feet down to the new No. 7 train station below 34th Street have been expensive and time consuming to build.
To
street
CAPACITY
15 standing or
5 wheelchairs
SPEED
100 feet per minute
TRAVEL TIME
Two minutes
Track, 172 feet long, not to scale
Electric motor and pulleys
DOORS
On 



७ नंबरचा आणि माझा संबंध फार जुना आहे. अमेरीकेला पहिल्यांदा आले तेंव्हा पासूनचा. आल्या आल्या क्विन्स मधलं सनिसाईड मुंबई सारखच वाटलं होतं मला- मध्यम उंचीच्या जुन्या इमारती, बिल्डींगमध्ये आणि रस्त्यात दिसणारी अनेक रंगांची, वेगवेगळ्या भाषा बोलणारी माणसं - त्यात बरेच भारतीय सुद्धा. सुपरमार्केट, बाजारहाट सगळ चालत जायच्या अंतरावर- कोणाच्या मोटारीवर अवलंबून राहायला नको कि आल्याआल्या लगेच ड्रायव्हिंग लायसन्स काढायची घाई नको. रुळायला काहीच त्रास पडला नाही. सानिसाईड मधून बाहेर पडून दुसरीकडे कुठेही जायला ७ नंबर होतीच. अजूनही आहे. आता तिच्यातली गर्दी थोडी वाढलीय एवढच.

तशी फ्लशिंग मधली गर्दीही आता खूप वाढलीय. अख्ख चायना टाऊन डाऊन टाऊन मँनहट्टनमधून फ्लशिंगला स्थलांतरित झालय असं वाटतं. पण तसं काही नसावं कारण मँनहट्टनच्या चायना टाऊनची गर्दी आधी होती तितकीच आहे किंबहुना ती हि जास्त वाढलीय. पंधरा- वीस वर्षांपूर्वी फ्लशिंगमध्ये बऱ्यापैकी भारतीय दिसायचे. हिंदी - चीनी भाई भाई बरोबरच्या संख्येने असावेत असं वाटायचं. आता मात्र जास्त चायनीज आणि कोरीअनचं दिसतात. देशी त्यामानानं कमी; बहुतेक सगळे उपनगरात रहायला गेले असावेत. फ्लशिंगच मेन स्ट्रीट पूर्ण चीनमय झालय. सगळे बोर्ड, दुकानाच्या पाट्या चीनी भाषेतून. बँकेच्या ए टी एम मध्ये पैसे काढायला गेलं तर आधी स्क्रीन वर चायनीज येतं मग इंग्लिश. एखाद्या अमेरिकन केश -वेशभूषा असलेल्या चीनी बाईला गाठून पत्ता विचारला तर तिला इंग्रजीचा ओ कि ठो कळत नाही मग दुकानदारांची गोष्टच सोडा. चिन्यांच्या दुकानात मासे छान, ताजे मिळतात म्हणून घ्यायला जावं तर सगळा खुणांचा कारभार; फारच फ्रस्ट्रेटिंग अनुभव!

मँनहटनमधून फ्लशिंगला जायला लोकल ट्रेन फक्त ७ नंबर. तशा लॉंग आयलंडला जाणाऱ्या ट्रेन्स थांबतात पण त्या एक्स्प्रेस. सगळीकडे थांबत जाणारी फक्त ७. क्विन्स मधला तिचा मार्ग सनिसाईड, वूडसाईड, जाक्सन हाईट्स मधल्या  उंचावलेल्या रुळांवरून जातो. त्या भागात रहाणारे बहुतेक लोक दुसऱ्या कुठल्यातरी देशातुन अमेरिकेत अवतरलेले. बांधकाम, रेस्तोरांतस अशाप्रकाच्या लहान - मोठ्या नोकऱ्यांसाठी दररोज मँनहट्नला जाणारे. चीनी, मेक्सिकन, दक्षिण अमेरिकन, बांगलादेशी, नेपाळी, पूर्व युरोपियन असं सगळं मिश्रण असतं त्या गाडीत. अमेरिकन लोकं मला वाटतं तिच्यात दोनच कारणांसाठी चढतात - सिटी फिल्ड स्टेडियमवर बेस बॉलचा गेम असेल तर नाहीतर दरवर्षी सप्टेंबर मध्ये यू एस ओपन नावाची जत्रा भरते तेंव्हा. सिटी फिल्ड आणि आर्थर एश टेनिस स्टेडियम दोन्हीसाठी स्टेशन एकच - फ्लशिंगच्या आधीचं मेट्स- विलेटस पॉईंट.

जिथे शक्य असेल तिथे एकटीनं वाहन हाकत जाण्यापेक्षा बस- ट्रेन पकडण्यावर माझी श्रद्धा जास्त. प्रवास एकलकोंडा होत नाही. बरोबरच्या प्रवाशांचा मनोरंजनासाठी उपयोग होतो. वेळ पटकन जातो. उतरायचं ठिकाण कधी आलं ते समजतही नाही. रोज अप - डाऊन करणाऱ्या लोकांना त्याच काही विशेष वाटत नसेल; ते एकतर कानात यंत्र घालून काहीतरी ऐकत तरी बसतात नाहीतर झोप तरी काढतात. गाडीत कोण शिरतय, कोण उतरतय त्यांना काहीच सोयरसुतक नसतं. पण अडीच डॉलरच्या तिकिटात मिळणारं हे ब्रॉडवे शो च्या तोडीचं नाट्य मी भरपूर एन्जॉय  करते: मध्येच एखादं मेक्सिकन जोडपं डब्यात चढतं. हातातलं छोटं वाद्य वाजवत पट्कन आपल्या भाषेत सुरेल गायला सुरवात करतं. तो गात रहातो तोवर ती डब्यात फिरून काय डॉलर दोन डॉलर मिळतील ते घेते, लगेच पुढच्या स्टेशनला दोघे उतरतात आणि शेजारच्या डब्यात शिरतात. कोणतरी फोनवर कोणाच्या तरी गंभीर आजाराची जोरजोरात चर्चा करत असतं. हत्ती सारखा सुजलेला, काळानिळा, जखमांनी भरलेला पाय घेऊन उद्या ऑपरेशन आहे, पाय कापून टाकायचाय, आजच्या जेवणाला पैसे द्या म्हणत कोणीतरी भिक मागून जातो. कधी नातवंड आज्जीला बेस बॉल बघायला नेत असतात. आयुष्यभर ब्रूकलिन मध्ये राहून आणि स्टेटन आयलंड मध्ये नोकरी करूनही आज्जीनं क्विन्स मध्ये पाऊल ठेवलेलं नसतं. ७ नंबर क्विन्समध्ये शिरल्यावर बोगद्याच्या बाहेर येते तशी आज्जीबाई खिडकीच्या बाहेर बघून - अय्या, हा ब्रिज कुठला ( क्विन्स बरो), क्विन्स मध्ये एवढ्या बिल्डींग, एवढं मोठं पार्क आहे मला माहितच नव्हतं असले विस्मयचकित उद्गार काढत सहप्रवाशांशी संवाद साधत रहाते; अंधाऱ्या बोगद्यातून भरधाव निघालेली गाडी एकदम गचके देत थांबते. बंद पडली कि काय वाटावं असे कर्कश्श मोठ्ठे आवाज करत धक्के देत थोडी पुढे सरकते. काही प्रॉब्लेम झाला तर आपण सध्या क्विन्स आणि मँनहट्टनच्यामध्ये नदीखाली आहोत हा विचार डोक्यात येऊन काळजी वाटायला लागते. सभोवताली नजर टाकावी तर रोजचे प्रवासी ह्यात काहीच विशेष नाही अशा निर्विकार चेहऱ्यानं शांत बसलेले असतात…

अमेरिकेतल्या लहान गावांची मला फार भीती वाटते. जिकडे तिकडे शुकशुकाट, एकसारखी एक दिसणारी बैठी घरं, निर्मनुष्य रस्त्यावरून धावणाऱ्या मोटारी छातीत धडकी भरवतात. सुरवातीला काही दिवस सनिसाईडमध्ये राहिल्यावर- बरोबरच्या देशी कंपनीच्या प्रभावामुळे- आम्हीही प्रयत्न केला न्यू जर्सीतल्या एका उपनगरात जाऊन रहायचा. प्रत्येक वेळी न्यूयॉर्कला आलं कि बसच्या रांगेत उभी असलेली मंडळी आणि लगबगीन ट्रेन स्टेशनकडे निघालेले लोक बघितले कि त्यांचा हेवा वाटायचा. एखाद्या खूप नॉर्मल गोष्टीला आपण मुकतोय असं वाटायचं. तरीही तेंव्हा ७ नंबरशी सबंध सुटला तो सुटलाच. मँनहट्टनला रहायला आलो तरी तो पुन्हा जोडायला मध्ये खूप वर्ष गेली. आता मात्र आवर्जून मी तिच्याशी पुन्हा संबंध जोडलाय. फ्लशिंगच्या गणेश मंदिरात जायच्या निमित्तानं किंवा मुलाबरोबर टेनिस सेंटरला जाताना तिच्यात बसलं, वाटेत ४० स्ट्रीट, ४६ स्ट्रीट हि माझी जुनी सनिसाईडची स्टेशन्स लागली, मध्ये ७४ स्ट्रीट- जाक्सन हाईट्सच्या इंडियन मार्केटला उतरलं कि घरी आल्या सारखं वाटतं. दुधाची तहान तात्पुरती ताकावर भागते.

वीस वर्षात आजूबाजूल बरीच स्थित्यंतर घडतात. जुनी सवयीची मासिकं/ टी व्ही शो बंद होतात नाहीतर त्यांचं रूप तरी पालटत. नवीन वसाहती वसतात त्यांच्यासाठी बस/ ट्रेनचे मार्ग बदलले जातात. ७ नंबरही त्याला अपवाद नाही. इतकी वर्ष ती टाईम्स स्क्वेअरहून सुटायची आता आणखी थोडं पश्चिमेला जेकब जाव्हीटस सेंटरपर्यंत तिला आणायचं काम चालू आहे. उन्हाळ्यात ते बहुतेक पूर्ण होईल. त्यानंतर आमचा सुरवातीचा स्टोप टाईम्स स्क्वेअर असेल कि दुसरा कुठला तरी ते ठरेल.


7 लाइन मार्ग नकाशाप्रतिमा सेवा सल्ले

स्टेशन सेवासबवे बदली
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबेपूर्ण वेळ
रेल्वे नेहमी संचालन
आणि नेहमी येथे थांबे
पूर्ण वेळ सबवे हस्तांतरण प्रतीकपूर्ण वेळ
व्हीलचेअर सुलभACCESSIBLE स्टेशनअर्धवेळ सबवे हस्तांतरण प्रतीकअर्धवेळ
विमान प्रतीकबस किंवा AIRTRAIN
विमानतळावर



केंद्र / क्रॉस गल्ल्यासबवे
हस्तांतरणासाठी
7 लाइन प्रतीकQueens
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबेफ्लशिंग-मुख्य रस्ता /
रूझवेल्ट अव्हेन्यू
व्हीलचेअर सुलभ
विमान प्रतीक
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबेमेट्स-Willets पॉइंट
व्हीलचेअर सुलभ खेळ दिवस आणि विशेष घडामोडींवर प्रवेशक्षमता केवळ
7 एक्सप्रेस लाइन प्रतीक विमान प्रतीक
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबे111 स्ट्रीट /
रूझवेल्ट अव्हेन्यू
विमान प्रतीक
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबे103 स्ट्रीट-कोरोना प्लाझा /
रूझवेल्ट अव्हेन्यू
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबेजंक्शन दुतर्फा झाडे असलेला रूंद मोठा रस्ता /
रूझवेल्ट अव्हेन्यू
व्हीलचेअर सुलभ
7 एक्सप्रेस लाइन प्रतीक विमान प्रतीक
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबे90 स्ट्रीट-अल्म्हर्स्ट अव्हेन्यू /
रूझवेल्ट अव्हेन्यू
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबे82 स्ट्रीट-जॅक्सन हाइट्स /
रूझवेल्ट अव्हेन्यू
विमान प्रतीक
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबे74 स्ट्रीट-ब्रॉडवे /
रूझवेल्ट एव
व्हीलचेअर सुलभ
ई लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक परवेझ लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक एम लाइन अर्धवेळ प्रतीक आर लाइन अर्धवेळ प्रतीक विमान प्रतीक
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबे69 स्ट्रीट /
रूझवेल्ट अव्हेन्यू
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबेWoodside-61Street /
रूझवेल्ट अव्हेन्यू
व्हीलचेअर सुलभ
7 एक्सप्रेस लाइन प्रतीक
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबे52 स्ट्रीट /
रूझवेल्ट अव्हेन्यू
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबे46 स्ट्रीट /
Queens दुतर्फा झाडे असलेला रूंद मोठा रस्ता
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबे40 स्ट्रीट /
Queens दुतर्फा झाडे असलेला रूंद मोठा रस्ता
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबे33 स्ट्रीट /
Queens दुतर्फा झाडे असलेला रूंद मोठा रस्ता
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबेQueensboro प्लाझा /Queensboro ब्रिजएन लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक प्रश्न लाइन अर्धवेळ प्रतीक 7 एक्सप्रेस लाइन प्रतीक
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबेन्यायालयाने चौ.फू. व्हीलचेअर सुलभ केवळ 7 प्रतीकओळ अडा-प्रवेशजोगी आहेई लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक जी लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक एम लाइन अर्धवेळ प्रतीक 
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबेHunters पॉइंट अव्हेन्यू /49 ऍव्हेन्यू / 21 स्ट्रीट
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबेवी दुतर्फा झाडे असलेला रूंद मोठा रस्ता-
जॅक्सन अव्हेन्यू
7 लाइन प्रतीकमॅनहॅटन
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबेग्रँड सेंट्रल-42 स्ट्रीट /
लेक्सिंग्टोन अव्हेन्यू
व्हीलचेअर सुलभ
एस लाइन अर्धवेळ प्रतीक 4 लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक 5 लाइन अर्धवेळ प्रतीक 6 लाइन प्रतीक
विमान प्रतीक
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबे5 ऍव्हेन्यू- ब्रायंट पार्क /
42 स्ट्रीट
ब लाइन अर्धवेळ प्रतीक डी लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक परवेझ लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक एम लाइन अर्धवेळ प्रतीक
सर्व टाइम्स प्रतीक थांबेटाइम्स स्क्वेअर-42 स्ट्रीट /ब्रॉडवे / 7 ऍव्हेन्यू
व्हीलचेअर सुलभ
ओळ पूर्ण वेळ प्रतीक सी लाइन प्रतीक ई लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक एन लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक प्रश्न लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक आर लाइन अर्धवेळ प्रतीक एस लाइन अर्धवेळ प्रतीक 1 लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक 2 लाइन पूर्ण वेळ प्रतीक 3 लाइन अर्धवेळ प्रतीक विमान प्रतीक
Marathi